زندگی روی خط تعادل

یک سری اشتباهات هست که سر هر چله تکرار می شود و انگار که حواسم به آنها نیست. می خواهم با خودم خیلی سخت گیر و خشک نباشم تا بتوانم دوره ها را به راحتی تمام کنم اما از طرفی هم آنقدر با خودم مدارا می کنم که اصلا یادم می رود برای چه دارم تمرین می کنم. به کجا می خواهم برسم و از خودم چه می خواهم بسازم .

شاید برای همین هم هست که بعد از چند تا چله هنوز هم اثرات درخشانی را که وعده داده شده است نگرفته ام .

باید همین میانه راه دوباره شروع کنم به بازنگری. می دانم حجم کارهایم زیاد است و می دانم که فعلا راه دیگری نیست. باید راه حلی پیدا کنم که آهسته و پیوسته باشم و هی وسط راه قطع و وصل نکنم.